Σε ζωγραφίζω με τα θολά τα χρώματα του νου μου
μετά γλιστράς μέσα στο σώμα μου κι εγώ ξυπνάω
μέσα στ’ αγκάθια του βαθύτερου εαυτού μου σε ξαπλώνω
σ’ αγκαλιαζω, τις πληγές σου πάλι επουλώνω
1002 σημάδια
πως θα χαθώ για πάντα
Όλο σε σπρώχνω στις ολοσκότεινες του νου τις νύχτες
κι όλο σε σώζω, πάνω στο σώμα μου σε ξενυχτάω
πιες απ’ τα χείλια μου πικρά τραγούδια, σε σταυρώνω
σου φωνάζω σ’ αγαπάω μα πνίγεσαι στον πόνο
