Αν το τέλος έχει ώρα ακριβώς
Είμαστε στο παρά πέντε καρδιά μου
Αν το τέλος έχει ώρα ακριβώς
Τώρα που λες θα φύγεις, χάνω τα φτερά μου
Φαντάσου
Την ώρα που θα πίνω στην υγειά σου
Και θα ‘ναι το ποτήρι μου
ένας μικρός σεισμός
Φαντάσου
Να κρέμομαι απ’ τα χείλη τα δικά σου
Και μες στα μαύρα μάτια σου
να φέγγει ο χωρισμός
Αν το τέλος έχει ώρα ακριβώς
Πως θα ακούσω εκείνο το “γεια σου”
Πως θα δω να γίνονται καπνός
Όλα αυτά τα χρόνια που έζησα κοντά σου
Φαντάσου
Την ώρα που θα πίνω στην υγειά σου
Και θα ‘ναι το ποτήρι μου
ένας μικρός σεισμός
Φαντάσου
Να κρέμομαι απ’ τα χείλη τα δικά σου
Και μες στα μαύρα μάτια σου
να φέγγει ο χωρισμός