Ήμουν εγώ ένα παιδί
που Χάρο δε φοβόμουν
και με την άδικη ζωή
στα ίσα τσακωνόμουν!
Εγώ που ήμουν σταυραετός,
που ήμουν κυπαρίσσι,
κάποιας αγάπης ο καημός
και της καρδιάς μου ο στεναγμός
στα δυο μ’ έχει τσακίσει.
Τώρα γυρνώ στα καπηλειά
για να ξεχνώ τον πόνο!
Κι αν έρθ’ ο Χάρος μια βραδιά,
μαζί του δε μαλώνω.
Εγώ που ήμουν σταυραετός,
που ήμουν κυπαρίσσι,
κάποιας αγάπης ο καημός
και της καρδιάς μου ο στεναγμός
στα δυο μ’ έχει τσακίσει.