Εχτές που γιόρταζες σου στρώσαμε ένα πιάτο
κι ένα ποτήρι στ’ όνομά σου με κρασί
Mου γράφεις το `σπασες εκείνο το κοντράτο
κάνε ό,τι πρέπει γιε μου κι ό,τι θες εσύ
Το ριζικό μας ήταν βάσανα γιομάτο
και η χαρά μας ήταν πάντοτε μισή
Εχτές που γιόρταζες σου στρώσαμε ένα πιάτο
κι ένα ποτήρι στ’ όνομά σου με κρασί
Καμιά φορά ο τοίχος όπως πάντα στάζει
για τους φτωχούς και ο Θεός είναι φτωχός
Μου ‘πε ο γιατρός να κάνω μπάνια δεν πειράζει
μ’ αυτά που στέλνεις τρώμε δόξασοι ο Θεός
Κάνε κουράγιο μη σε παίρνει το μαράζι
Ήταν γραμμένη η ξενιτειά κι ο χωρισμός
Καμιά φορά ο τοίχος όπως πάντα στάζει
Για τους φτωχούς και ο Θεός είναι φτωχός
