Τανγκό των παρανόμων αισθήσεων στην πίστα,
τα μάτια τώρα κλείσ’ τα,
χορός των δυο ατόμων κι ενός σαξοφωνίστα
στα μαύρα η αρτίστα,
ανοίγεις το φτερό σου κι ο κόκκινος χορός σου
στο κενό πιλότος,
το ρεύμα στο κορμί σου, παθιάζομαι μαζί σου
και ας μην είσ’ ο πρώτος εσύ.
Αχ, με πήρε το ελικόπτερο της άγριας φαντασίας
κι ο έρωτάς μου γίνεται μια πράξη απελπισίας,
αχ, με πήρε το ελικόπτερο της άγριας φαντασίας.
Τανγκό των παρανόμων κρυφών δικαιωμάτων
τα βράδια των Σαββάτων,
εσύ κορμί των δρόμων, ο κύριος των σωμάτων
και πάντων αοράτων,
ανοίγω το φτερό σου, μαζί μου απογειώσου,
γίνε κυβερνήτης,
μες στην περιστροφή σου να γίνω η αφή σου
και το κρυφό κουμπί της, εγώ.
Αχ, με πήρε το ελικόπτερο της άγριας φαντασίας
κι ο έρωτάς μου γίνεται μια πράξη απελπισίας,
αχ, με πήρε το ελικόπτερο της άγριας φαντασίας.
