Μεθυσμένη πέφτει η νύχτα η χαρτορίχτρα
με το σκούρο μπλε μαντήλι,
τα βαριά βαμμένα χείλη και το βάσανο
κρεμασμένο απ’ τ’ αυτί της σκουλαρίκι.
Στην ποδιά της ένα λάγνο πιτσιρίκι
να κερνάει τους χορτασμένους σκέτη φρίκη.
Μεθυσμένη πέφτει η νύχτα η χαρτορίχτρα.
Στο λαιμό της αλυσίδα οι απόκληροι.
Στη βαθιά της τσέπη μέσα οι αδάκρυτοι.
Κι όλα τα στοιχειά της κάνουν τσαλιμάκια
και χορεύουν στο ποτήρι της.
Και το πιο όμορφο απ’ όλα πέφτει στη φωτιά
και λιώνει για χατίρι της.
Μεθυσμένη πέφτει η νύχτα η χαρτορίχτρα
με τα νύχια τα βαμμένα,
με χαρτιά σημαδεμένα και το βάσανο.
Κι όλα τα στοιχειά της κάνουν τσαλιμάκια
και χορεύουν στο ποτήρι της.
Και το πιο όμορφο απ’ όλα πέφτει στη φωτιά
και λιώνει για χατίρι της.
Μεθυσμένη πέφτει η νύχτα η χαρτορίχτρα
και το βάσανο.
