Μες στα συντρίμμια μου σε βρήκα μια στιγμή
σαν τον καθρέφτη που πετάνε το σπασμένο
μόνο που εγώ σ’ ένα κομμάτι από γυαλί
είδα ένα μέρος μιας ζωής καθρεφτισμένο
Μες στα συντρίμμια μου σε βρήκα να γελάς
και να μου λες πως μόνο εγώ είμαι το συντρίμμι
γι’ αυτό κι η κόλαση που χρόνια κουβαλάς
είμαι ο ίδιος στο δικό μου καλντερίμι
Είναι συντρίμμια στη ζωή που τ’ αγαπάς
σε μια στιγμή που η μοναξιά σου σε πληγώνει
κι όταν δεν έχεις μες στον κόσμο πού να πας
αυτά είναι οι φίλοι σου οι μεγάλοι και οι μόνοι
Μες στα συντρίμμια μου σε βρήκα να γελάς
και να μου λες πως μόνο εγώ είμαι το συντρίμμι
γι’ αυτό κι η κόλαση που χρόνια κουβαλάς
είμαι ο ίδιος στο δικό μου καλντερίμι
