Εσύ που είχες πάντα κάποιο λόγο να με κρίνεις
εσύ που δε με ένιωσες στιγμή
εσύ που πριν το θάνατο ζωή πήγες να γίνεις
εσύ που έγινες η αφορμή ν’ αλλάξω τη ζωή μου
να καίω την ψυχή μου να σ’ έχω κάθε νύχτα προσευχή
Δεν ήσουν η ψυχή μου δεν ήσουν η ζωή μου
σκοτάδι ήσουνα και φυλακή
δεν ήσουνα λιμάνι κι εκεί που είπα φτάνει
στην άστατη γυρίζω τη ζωή
Εσύ που ήσουν πάντοτε το άλφα και τ’ ωμέγα
κοντά σου είχα στηρίξει τη ζωή μου
σε ένα βράδυ έγινες σκοτάδι κι απειλή
βαρύ φορτίο μες στη λογική
ν’ αλλάξω τη ζωή μου
να καίω την ψυχή μου να σ’ έχω κάθε νύχτα προσευχή
