Ο έρωτας ρόγες σταφύλι
που σπας στο στόμα να χορτάσεις
και τους χυμούς του στο ποτήρι
πίνεις μετά για να ξεχάσεις.
Μα δεν ξεχνιέται αυτό το θέρος
μόνο τα πρόσωπά μας σβήνει
όποιον αγάπησε ο έρως
μια γεύση ατρύγητη του αφήνει.
Πέτα στις κορφές που δεν πέταξες
πιες απ’ τα φιλιά που δεν έταξες
σα βροχή να πέσεις στους γκρεμούς
