Κάπου σε κάποιο μαγαζί
ένα τραγούδι παίζει
παλιό τραπεζομάντιλο
σε αδειανό τραπέζι.
Κοιτάζω το φουστάνι σου
Που `χει κι αυτό γεράσει
εδώ μες στα προάστια
ποιος θα με λογαριάσει.
Κάποιος καημός που άναψε
κι ο κόσμος σκοτεινιάζει
σαν το τραγούδι το παλιό
που κλαίει κι αναστενάζει.
