Στο 1470 τη χρονιά
Στης Φουέντε Οβεχούνα την κοιλάδα
Χώμα δεν το όργωσε τ’αλέτρι
Νερό δεν πότισε τη γη
Μήτε είχε θεριστεί και το στάρι
Στο 1470 τη χρονιά
Στης φουέντε Οβεχούνα η φτωχολογιά
Στο θερισμό επήγε κι ήταν βράδυ
Μαύρα δρεπάνια της θέρισαν, των τυράννων
Τα κεφάλια
Στο 1470 τη χρονιά
Φερναγκομέεθ αβάσταχτη σκλαβιά
Σαν του Γουαδαλκιβίρ το ρέμα
Φούσκωσ’ η οργή
Κι ολάκερη η αγροτιά
Γυναίκες άνδρες και παιδιά
Στου Φερναγκομέεθ το κάστρο μπήκαν
Ήταν του 1470 η χρονιά
Κακή χρονιά
Άκου
Στης Φουέντε Οβεχούνα την κοιλάδα
Καβαλάρηδες περνούν αρματωμένοι
Στου φεγγαριού το γάντζο
Κρεμασμένη πανοπλία
Στου αγέρα το πλευρό ακουμπισμένο φλάμπουρο
Άκου
Στης Φουέντε Οβεχούνα την κοιλάδα
Άκου
Χίλια κομμάτια η Ισπανία
Κι είναι του Αλόνσο οι στρατιώτες
Του Αλόνσο της Αραγονίας
Που ενάντια χιμάνε στην Γρανάδα
Κι είναι ο Αλβαρέζ εκεί να τη φυλάει
Απ’ τη Σεβίλια αλόφουσα τον πηγαίνει
Κι απ’ την Καστίλια σιδερόφραχτο ένα κύμα
Κι είναι ο Αλβαρέζ εκεί να τη φυλάει
Χίλια κομμάτια η Ισπανία
Ιππότες αρχηγοί κι αρχόντοι
Με πέταλα οργώνουν τα χωράφια
Αίμα χύνουν στ’ αυλάκια των περιβολιών
Στου 1470 τη χρονιά
Γονατισμένη η Ισπανία
Στου 1470 τη χρονιά
Γονατισμένη η φτωχολογιά
