Ως πότε πια, ως πότε πια
μαύρη ζωή θα κάνω
αν θα ‘χω πάντα βάσανα
καλύτερα ας πεθάνω.
Αν θα πεθάνω ποιος θα ‘ρθεί
καντήλι να μ’ ανάψει
και ποιος θα με κλάψει,
ποιος θα με κλάψει;
Βλέπω το μέλλον μου θολό
το παρελθόν θλιμμένο
χωρίς ελπίδα πια καμιά
καλό δεν περιμένω.
Αν θα πεθάνω ποιος θα ‘ρθει
καντήλι να μ’ ανάψει
και ποιος θα με κλάψει,
ποιος θα με κλάψει;
Ως πότε πια, ως πότε πια,
καημός και αγωνία
με έκαναν ερείπιο
σ’ αυτή την κοινωνία.