Τον πόνο έχω συντροφιά,
το κλάμα για παρηγοριά.
Τα βάσανα κι οι στεναγμοί
κι οι πίκρες με πληγώνουν,
τα νιάτα μου και το κορμί,
για σένα μαραζώνουν.
Τώρα που σε βλέπω μες στα ξένα χέρια,
νιώθω στην καρδιά μου δίκοπα μαχαίρια.
Δυστυχισμένη στη ζωή,
είμαι σαν έρημο πουλί.
Κατάστρεψα το σπίτι μου
κι υπόφερα για σένα,
τα πάντα εθυσίασα,
μα όλα παν χαμένα.
Τώρα που σε βλέπω μες στα ξένα χέρια,
νιώθω στην καρδιά μου δίκοπα μαχαίρια.
Όπου κι αν πας κι όπου βρεθείς
σαν την καρδιά μου δε θα βρεις.
Μετανιωμένος μια βραδιά,
σε μένα θα γυρίσεις
κι απ’ την καρδιά που πρόδοσες,
αγάπη θα ζητήσεις.
Τώρα που σε βλέπω μες στα ξένα χέρια,
νιώθω στην καρδιά μου δίκοπα μαχαίρια.
