Μένω εδώ στης καρδιάς το σταθμό
σε περιμένω να ‘ρθεις
Στον ίδιο δρόμο, στον ίδιο αριθμό
σαν μια σταγόνα βροχής
Είσαι για μένα ψυχή στο ρυθμό
χάδι μιας άλλης ζωής
Στον ίδιο κόσμο, στον ίδιο καημό
γίνε πνοή της πνοής
Η ζωή μου περνά
σε έρημους δρόμους δρόμους γυρνά
Μαζί σου τελειώνει, αρχίζει ξανά
Ισορροπώ στης καρδιάς την κορφή
μοιάζω με εικόνα θολή
Κι όταν μου λες πως με θέλεις πολύ
γίνομαι πάλι παιδί
Είμαι για σένα της νύχτας φωνή
σώμα, φωτιά κι απειλή
Κι όταν σου λέω σε θέλω πολύ
σπάει της καρδιάς το σκοινί
Η ζωή μου περνά
σε έρημους δρόμους δρόμους γυρνά
Μαζί σου τελειώνει, αρχίζει ξανά
