Μόνο που το σκέφτομαι
και με πιάνει ζάλη
με την ίδια τη φωτιά
να ζεσταίνεις κι άλλη.
Μου ‘κανες σταυρό προχτές,
όρκο μου ‘κανες εχτές,
μα τα ίδια πάλι.
Πώς τα, πώς τα,
πώς τα μπόρεσες, Κώστα;
Η μάνα σου που μ’ αγαπά
θα σε βάλει πόστα.
Μόνο που το σκέφτομαι
και με πιάνει ζάλη
η δική σου αγκαλιά
να χωράει κι άλλη.
Λόγο μου ‘δωσες προχτές
και υπογραφή εχτές,
μα τα ίδια πάλι.
Πώς τα, πώς τα,
πώς τα μπόρεσες, Κώστα;
Η μάνα σου που μ’ αγαπά
θα σε βάλει πόστα.
