Πήρα το γράμμα σου χθες βράδυ
μέσα στ’ αμάξι, το διάβασα στα πεταχτά
κι ήρθες ακτίνα στο σκοτάδι
με τα τρελά σου, γιαπωνέζικα φιλιά.
Πήρα τη γεύση σου χθες βράδυ
την μυρωδιά σου, που πότισε το γκρι χαρτί
και έγινε το χαρτί καράβι
κι η μυρωδιά σου, τ’ ανοιγμένο του πανί.
Βγαίνω περίπατο στα φώτα
σε κάποιου φίλου, το σπίτι τρέχω να κρυφτώ
δεν είναι τίποτα σαν πρώτα
ήρθε ένας μάγος κι άλλαξε το σκηνικό.
Κάπνισα ατέλειωτα τσιγάρα
πάνω στο τζάμι, που θαμπώνει ο καπνός
κάτι παράξενα σινιάλα
και το όνομά σου, ζωγραφίζει ένα φως.
