Αφού τα μάτια σου καίνε τις νύχτες
και στα μαλλιά σου χορεύουν σκιές
γιατί φοβάσαι να πεις στους ξενύχτες
πως έχεις χάσει το δρόμο και κλαις;
Αφού τα χέρια σου τρέμουν τις νύχτες
κι ο πυρετός σου ανάβει φωτιές
γιατί φοβάσαι να πεις στους ξενύχτες
πως έχεις χάσει το δρόμο και κλαις;
Έλα να σου πω πόσο σ’ αγαπώ
γύρνα πίσω μη μακραίνεις
χάνεσαι κι όλο μικραίνεις.
Αφού τα λάθη σου πνίγουν τις νύχτες
και η ανάσα σου σπάει χορδές
γιατί φοβάσαι να πεις στους ξενύχτες
πως έχεις χάσει το δρόμο και κλαις;
