Τι να σου δώσω μάντη μου
το μαύρο το διαμάντι μου
στο χέρι τ’ ασημένιο.
Για να ‘ρθουν τα μελλούμενα
σαν ήσυχα πλεούμενα
καθώς τα περιμένω.
Πρώτα να φτάσει το φιλί
χωρίς τα δάκρυά του
μετά δυο λόγια το πολύ
και πάλι μακριά του.
Πρώτα να φτάσει το φιλί
χωρίς τα δάκρυά του
να πιει η καρδιά μου σαν πουλί
και πάλι μακριά του.
Τι να σου δώσω αέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
να μη με βασανίζεις
στου γέλιου μου τ` απάνεμα
στου πόθου το ζωντάνεμα
σαν τα μαλλιά μου αγγίζεις.
Πρώτα να φτάσει το φιλί
χωρίς τα δάκρυά του
μετά δυο λόγια το πολύ
και πάλι μακριά του.
Πρώτα να φτάσει το φιλί
χωρίς τα δάκρυά του
να πιει η καρδιά μου σαν πουλί
και πάλι μακριά του.
