Νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας,
νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας.
Παίρνεις το κορμί μου, λευκό πουλί,
και βαθιά χάνεσαι στην Ανατολή,
μ’ ανασταίνεις σε φτερωτό κελί,
τέλος μου τάζεις κι αρχή.
Πόθους με μεθάς μ’ ακριβό κρασί
ντύνεσαι με όνειρο και με αστραπή
και μου δείχνεις την νύχτα μυστικά
δρόμους σε πόλη παλιά.
Νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας,
νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας.
Μ’ άστρα με γητεύεις και με φωτιές,
μ’ έρωτες, άνεμους, μάγισσες τρελές
κι όταν πέφτει η νύχτα και με φιλάς,
στους παραδείσους με πας.
Παίρνεις το κορμί μου, λευκό πουλί,
και βαθιά χάνεσαι στην Ανατολή,
μ’ ανασταίνεις σε φτερωτό κελί,
τέλος μου τάζεις κι αρχή.
Νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας,
νύχτα της Χαλιμάς στο άγνωστο με πας,
νύχτα της Χαλιμάς..
