Να μ’ έπαιρνε ένας άνεμος,
ψηλά να μ’ ανεβάσει,
να δω τι γίνεται στη γη,
ποιους τυραννάει η ζωή
σ’ αυτήν εδώ την πλάση.
Δεν βρίσκεται ένας δικαστής
να `ρθεί να μας δικάσει,
να κρίνει τα παράνομα
που κρύβονται στην πλάση,
σ’ αυτή την δόλια πλάση.
Να δω ανθρώπινες καρδιές
που κυβερνά η κακία,
να δω αμαρτήματα βαριά
απ’ του ανθρώπου την καρδιά,
που κρύβει η κοινωνία.
Δεν βρίσκεται ένας δικαστής
να `ρθεί να μας δικάσει,
να κρίνει τα παράνομα
που κρύβονται στην πλάση,
σ’ αυτή την δόλια πλάση.
Να μ’ έπαιρνε ένας άνεμος,
να φτάσω σ’ άλλα μέρη,
να εγκαταλείψω αυτή την γη,
την σκάρτη, την αμαρτωλή,
να μη με ξαναφέρει.
