Δροσάτη Πελοπόννησος
κι όμορφη Καλαμάτα
έχεις κοπέλες όμορφες
κι όλες με μαύρα μάτια
Έχουν σγουρά μαύρα μαλλιά
μάγουλα βελουδένια
και δυο χειλάκια κόκκινα
θαρρείς και στάζουν αίμα
Γι’ αυτό κι εγώ σκλαβώθηκα
μέσα στην Καλαμάτα
με μια μικρούλα παχουλή
ξανθή και μαυρομάτα
Όταν την πρωτογνώρισα
και μου ‘δωσε το χέρι
τα δυο της χείλη μου ‘πανε
πως θα με κάνει ταίρι
Επίστεψα στα λόγια της
τα ‘βαλα στην καρδιά μου
και τα φιλιά της τα χρυσά
βαθιά στα σωθικά μου
Μα όλα ήταν ψεύτικα
τα λόγια τα φιλιά της
κι έδωσε πίσω την καρδιά
και πήρε τη μιλιά της
