Με προσμονή
περιμένω να σε δω κάθε πρωί,
κι είναι αυτή
της μέρας μου η πιο χαρούμενη στιγμή.
Μια αφορμή
είναι ότι ψάχνω για να έρθω ως εκεί,
και να σου πω
πως θέλω τόσο να σου κλέψω ένα φιλί.
Μου μιλάς και λιώνω, παρασύρομαι,
στη ματιά σου μόνο τώρα αφήνομαι,
μόλις σε σκεφτώ η καρδιά μου σκάει
σα βεγγαλικό.
Μου γελάς και πάει, καταστράφηκα,
δε σου το χρεώνω όμως χάθηκα,
δώσε μου ένα φιλί
μήπως και τη βγάλω καθαρή.
Και πιο αργά,
όταν γυρίζεις κουρασμένη απ’ τη δουλειά,
σε συναντώ,
δήθεν τυχαία απ’ την πόρτα σου περνώ.
Κι είναι πολλά
που έχω προβάρει να σου πω κάποια φορά,
χαμογελάς
και το μυαλό μου σταματάει ξαφνικά.
Μου μιλάς και λιώνω, παρασύρομαι,
στη ματιά σου μόνο τώρα αφήνομαι,
μόλις σε σκεφτώ η καρδιά μου σκάει
σα βεγγαλικό.
Μου γελάς και πάει, καταστράφηκα,
δε σου το χρεώνω όμως χάθηκα,
δώσε μου ένα φιλί
μήπως και τη βγάλω καθαρή.
