Κι απόψε μες στην παγωνιά
μπρος του σπιτιού της τη γωνιά
κοιτάζει μήπως και τη δει
και κλαίει σαν μικρό παιδί
Δεν είναι ίδιες οι πληγές
που βασανίζουν τις καρδιές
αυτή με άλλον γλυκοκοιμάται
κι εκείνος λιώνει τις βραδιές
Τον βρήκαν απ’ την παγωνιά
νεκρό στην ίδια τη γωνιά
και είπαν κρίμα το παιδί
μ’ αυτή δεν βγήκε να το δει
Δεν θα ξανάρθει τώρα πια
μπρος του σπιτιού της τη γωνιά
πήρε το δρόμο που δεν γυρίζει
και έφυγε για παντοτινά
