Σοφέρ σταμάτα μια στιγμή,
να πα’ να ρομαντζάρω.
Αφού ‘ν’ ο κόσμος ψεύτικος,
πρέπει για να γουστάρω.
Αμάν, τα πίνω,
ψιλή δε δίνω.
Πολλοί που κρύβουν τα λεφτά,
στο διάβολο δεμένοι,
για τη δεκάρα τρέμουνε
αμάν, αμάν, βρε, οι σπαγκοραμμένοι.
Αφού τα νιάτα δε γυρνούν,
βρε, θα μεθύσω πάλι.
Και δε θα κρύψω τα λεφτά,
να μου τα φάνε άλλοι.
Αμάν, τα πίνω,
ψιλή δε δίνω.
Κοσμάκη να ξοδεύετε
και άλλοι για να ζήσουν.
Μη γίνεστε κορόιδα,
αμάν, αμάν, γαμπροί θα τα μασήσουν.
