Εν ονόματι Κυρίου
νύχτες μαρτυρίου
και δαίμονες
Σου ζήτησα φωτιά
μα εσύ να κάψεις τα φριχτά
της μνήμης μου επέμενες.
Τι είν’ ο άνθρωπος τι το μυαλό του
σκιά και σύννεφο σιωπή και αίμα
ποιος ξέφυγε ποτέ απ’ τον εαυτό του
για να μας δείξει την οδό
και το νερό το σιωπηλό
που πνίγει το είδωλο του.
Εν ονόματι Κυρίου
χαρτί εισιτηρίου
για την ανάσταση
Μου ζήτησες αργά
να κατεβάσω τα ρολά
στης τρέλας την παράσταση.
Τι είν’ ο άνθρωπος τι το μυαλό του
σκιά και σύννεφο πληγή και αίμα
ποιος ξέφυγε ποτέ απ’ τον εαυτό του
για να μας δείξει την οδό
και το νερό το σιωπηλό
που πνίγει το είδωλο του.
Τι είν’ ο άνθρωπος τι η καρδιά του
στο βίο του ασώτου θα το βρεις
ποιος βγήκε κάποτε απ’ τα όνειρά του
χωρίς τα χώματα κάποιας πληγής.
