Το βουλισμένο αλώνι
η νύχτα δεν τελειώνει
με την αυγή,
κρατεί τα μυστικά του
καινούργια και παλιά του
βαθιά στη γη.
Ναι, γύρω γύρω γειαντονε
και τ’ άχυρα δικάντονε.
Με τ’ αργυρό δρεπάνι
και ένα παλιό φουστάνι
λινό χακί,
στου άχυρου τη σκόνη
άρωμα από κυδώνι
κι από ρακί.
Ναι, γύρω γύρω γειαντονε
και τα άχυρα δικάντονε
ναι, γύρω να γυρίσωμε
να χιλιομουζουρίσωμε.
Μικρή μου Περσεφόνη
στου κόσμου το μπαλκόνι
αν ξαναρθείς,
κάνε μου αυτή τη χάρη
αυτόν τον Αλωνάρη
να θυμηθείς.
