Ρόδες και χρώματα, φλύαρα στόματα
και ένα κενό κορμί.
Άμοιρη μοίρα μου σ’ απλώνω στο μπαλκόνι
και απέναντι πάλι αυτή.
Και έξω είναι η νύχτα μαγική.
Βγάζουνε γούστα της οθόνης
τα φρούτα και εγώ μέσα έχω κλειστεί.
Μα εσύ απέναντι χορεύεις τη μιζέρια μου
χαζεύεις και στο τζάμι μου γράφεις γυμνή.
Έξω είναι η νύχτα μαγική.
Στις αμήχανες παύσεις,
ψάχνω τέχνης οάσεις ιστορίες να σου διηγηθώ.
Μα στης πόλης το καμίνι,
κρυώσαν τις καρδιές τα κτήνη
και δε λιώνει ούτε παγωτό.
Εσύ μου λες πάψε φτάνει,
φτάσαμε στο λιμάνι τώρα, γλυκιά σιωπή
και έξω είναι η νύχτα μαγική.
Η απόσταση έγινε φιλί
Απόψε φεύγουμε μαζί.
Από την πόλη την τρελή
Έξω είναι η νύχτα μαγική.
