Αυτά τα μαύρα μάτια γιατί να τ’ αντικρίσω,
γιατί να τα γνωρίσω γιατί να τα ειδώ
τώρα απ’ τον έρωτά σου κι απ’ τη σκληρή καρδιά σου
έλεος σου γυρεύω, έλεος σου ζητώ.
Αχ Αθηναία μου γλυκιά
με τα τρελά σκερτσάκια
πάψε πλέον να `σαι κακιά
μ’ αυτά τα πεισματάκια.
Τα κόκκινά σου χείλη και τα γλυκά σου μάτια
με κάμνανε κομμάτια, τη δόλια μου καρδιά
π’ αυτό και υποφέρω κι από τον πόνο κλαίω
και μόνον από εσένα ζητώ παρηγοριά.
Αχ Αθηναία μου γλυκιά
πάψε αυτά που κάνεις
γιατί με τα ναζάκια σου
στον Άδη θα με βάλεις.
