Είναι μου λένε ο καιρός
γιατρός πολύ μεγάλος
κι εγώ θα πρέπει να γενώ
μαζί του κάποιος άλλος.
Κι είναι κι αυτά τα όνειρα
που όνειρα θα μείνουν
γιατί ζητάν το σ’ αγαπώ
και δυο ψυχές, να γίνουν.
Μα εγώ έχω μόνο μια ψυχή
στα δύο μοιρασμένη
κι όταν ένα γίνεται
μόνη της πάλι μένει.
Γυμνά τα πόδια μου, γυμνά
στις λίμνες πάντα βάζω
σηκώνω λίγο τα φτερά
στη μέση τ’ ανεβάζω.
Κι όταν φυσάει δυνατά
τ’ απλώνω και τα’ ανοίγω
για να μπορεί και να πετά
το σώμα, λίγο λίγο.
Μα εγώ έχω μόνο μια ψυχή
στα δύο μοιρασμένη
κι όταν ένα γίνεται
μόνη της πάλι μένει.
