Μου λείπουν κάτι ανέμελα χρόνια,
φωτογραφίες μέσα στα χιόνια,
πουλόβερ εσύ, ζακέτα εγώ.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν κάτι απλές εποχές
που ήξερα πάντα τι θες,
ποτό στο Θησείο,
τραπέζι για δύο.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν τα παλιά σινεμά
στην πρώτη σειρά αγκαλιά,
ταινίες με κλέφτες,
αθώοι και φταίχτες.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν κάτι γκρίζες Δευτέρες
που μας έπνιγαν οι δουλειές,
ύστερα “αντίο γραφείο”
γλυκό στο ψυγείο.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν κάτι αδέσποτες μέρες
στα πάρκα με δύο καφέδες,
γλυκός εσύ,
σκέτος εγώ.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν τα λευκά μας σεντόνια,
αγκαλιασμένοι από κάτω αιώνια,
φιλί στο λαιμό,
βουτιά στο κενό.
Σ’ αγαπώ.
Γλυκός εσύ,
σκέτος εγώ…
