Βασάνιζέ με άπονα,
σπάραζε την καρδιά μου,
θ’ αλλάξουνε τα πράγματα
και θα `ρθει κι η σειρά μου.
Γρήγορα ή αργά,
γρήγορα ή αργά,
θα μου το πληρώσεις
μα, σιγά – σιγά.
Πρωί και βράδυ δάκρυα,
πόνους και αγωνία,
πώς να στεριώσει έρωτας
με τέτοια τυραννία.
Γρήγορα ή αργά,
γρήγορα ή αργά,
θα μου το πληρώσεις
μα, σιγά – σιγά.
