Ξαστεριά, μα η νύχτα εχθρός μου Που το φως σου φως μου έσβησε. Μαχαιριά, στη καρδιά του κόσμου Μόνο η λύπη φως μου έζησε.
Της καρδιάς σου ο αργαλειός, Σκοτωμούς υφαίνει, Μα η ψυχή μου πάει καιρός, Που ‘ναι σκοτωμένη.
Της καρδιάς σου ο αργαλειός, Μ’ έντυσε κουρέλια, Που ‘ρθε χθες ο θάνατος, Κι έβαλε τα γέλια.
Ξαστεριά, κι όμως το αστέρι Που είναι να σε φέρει, άφαντο. Μοναξιά, το καλό μαχαίρι, Στο καλό σου χέρι, κράτα το.
