Στη γλάστρα μου βασιλικό
εφύτεψα και δυόσμο.
Θυμάμαι χθες μες στ’ όνειρο
να ξεγλιστράς σαν το νερό
μες στον δικό μου κόσμο.
Αν μ’ αγαπάς να μου το πεις,
κρυφό μην το κρατήσεις,
γιατί είναι κρίμα την καρδιά
που νοιάζεται για σε βαθιά
μισή να την αφήσεις.
Σαν έρθεις σπίτι μη ντραπείς.
Χτύπα μου να σ’ ανοίξω.
Κι εγώ θα τρέξω με γλυκό,
με δυόσμο και βασιλικό
να σε καλωσορίσω.
