Νύχτα αξημέρωτη η μοναξιά μου.
Ζωή που χάνεται ο χωρισμός.
Μια αγάπη πνίγεται στην κάμαρά μου.
Βαρύ τσιγάρο κι ένας καημός.
Έλα σαν όνειρο και κράτησε με.
Πες πως μ’ αγάπησες αληθινά
και μες στο όνειρο ταξίδεψέ με.
Μαζί σου πάρε παντοτινά.
Έλα ξανά, έλα ξανά.
Γράμμα που γέρασε από το χρόνο
τις λέξεις πέταξε σε μια γωνιά
κι όμως δε νίκησε ποτέ τον πόνο.
Δεν το λυπήθηκε η λησμονιά
