Στο ίδιο λάθος τελικά με λόγια αγάπης δανεικά
και με αισθήματα ρηχά κι αρρωστημένα
πέφτω ξανά απ’ την αρχή. Μα, δίχως στάλα ενοχή,
πώς να μισήσω ό,τι λάτρεψα σε σένα;
Άσε με λοιπόν κι ας το πληρώσω ακριβά
δίπλα σου να γείρω στο σκοτάδι.
Ένα ακόμα ψέμα σου να ζήσω αληθινά,
ένα ακόμα ψέμα σου για χάδι.
Ένα ακόμα ψέμα σου να ζήσω αληθινά,
ένα ακόμα ψέμα σου κι αυτό βράδυ.
Στο ίδιο λάθος τελικά κι είναι τα λόγια σου γλυκά
κι ας είναι λόγια της στιγμής χιλιοειπωμένα.
Τα προτιμώ απ’ τη φυγή που μου κατάντησε πληγή,
αφού μακριά σου όλα μοιάζουν τόσο ξένα.
