Αυτό το βράδυ κάνω βόλτες στην ψυχή μου.
Κι’ ούτε κοιτάζω την οδό και την διεύθυνση.
Και στο μυαλό, φέρνω εικόνες της ζωής μου.
Μόνο μπροστά, έχουν τα μάτια μου κατεύθυνση.
Ένα θηρίο η ψυχή μου και ουρλιάζει.
Μεσ’ τη σιωπή της, ν’ ακουστούν τ’ απωθημένα της.
Να σταματήσει απ’ το σώμα της να στάζει.
Το αίμα κι ότι βρέχει τον πυθμένα της.
Ένα θηρίο η ψυχή μου, μ’ αλυσίδες.
Να μη μπορέσει στους καιρούς, να εξουσιάζεται..
Να μη λυθεί και περπατήσουν οι ελπίδες.
Να μη μπορεί ν’ ονειρευτεί κι’ ούτε να νοιάζεται.
Θέλω τα δάκρυα απόψε να στεγνώσω.
Για φίλους και αγάπες , που με πλήγωσαν.
Άλλη διάσταση στο μέλλον μου να δώσω.
Το στόμα μου ν’ ανοίξω, που το φίμωσαν.
