Περήφανος περπάτησες μες τη ζωή σου πάντα
και με χαμόγελο γλυκό ως τη στερνή σου στράτα
μια νύχτα ξημερώματα έφυγες μακριά μας
ούτε ο νους δεν το χωρά μα ούτε κι η καρδιά μας
Έσβησες άστρο λαμπερό σβήσαν τα ονειρά μας
και ένας πόνος δυνατός καίει τα σωθικά μας
έσβησες άστρο φωτεινό σκοτείνιασε η πλάση
έκανες τη καρδούλα μας σαν το γυαλί να σπάσει
Είναι το σπίτι αδειανό η μάνα σε ζητάει
και ο πατέρας να ρωτά…γιε μου που έχεις πάει?
Ειν’ όλα γύρω σκοτεινά …τα έχουμε χαμένα
και τα λουλούδια στην αυλή ειν όλα μαραμένα
Εσβησες άστρο λαμπερό σβήσαν τα ονειρά μας
και ένας πόνος δυνατός καίει τα σωθικά μας
έσβησες άστρο φωτεινό σκοτείνιασε η πλάση
έκανες τη καρδούλα μας σαν το γυαλί να σπάσει
Εσβησες άστρο λαμπερό σβήσαν τα ονειρά μας
και ένας πόνος δυνατός καίει τα σωθικά μας
