Πόσο θα ήθελα να ‘ρθεις,
Τώρα πού χάλασε ο καιρός βροχή θα φέρει,
Είναι η γωνιά σου αδειανή,
Και η καρδιά πόσο πονά αυτή το ξέρει,
Το σπίτι άδειο σκοτεινό,
Και εγώ να σε αναζητώ μες στο σκοτάδι,
Το τζάμι ανοίγω και κοιτώ τα σύννεφα στον ουρανό,
Να περιμένω να μου δώσεις ένα χάδι.
Σε λίγο πιάνει η βροχή,
Και όπως πάντα μόνος στο παράθυρό μου,
Μελαγχολία στη ψυχή,
Κι η απουσία σου αισθητή,
Εσένα έχω πάντα μέσα στο μυαλό μου,
Ξέρω πώς τώρα είναι αργά,
Πως στην καρδιά σου κυβερνά μια άλλη αγάπη,
Έχει αρχίσει η βροχή,
Στο δρόμο μου και στη ψυχή,
Και μες στα μάτια μου ποτάμι είναι το δάκρυ.
Αυτός ο άστατος καιρός,
Είν’ τόσο μελαγχολικός και με πεθαίνει,
Λείπεις απ΄την ζωή μου εσύ,
Είναι η καρδιά μου αδειανή σε περιμένει,
Οι σκέψεις μου είναι στις στιγμές,
Κι όλα μου φαίνονται σαν χθες και με πονάνε,
Μα δυναμώνει η βροχή,
Στο δρόμο μου και στη ψυχή,
Κι όλα τριγύρω μου εσένανε ζητάνε.
Σε λίγο πιάνει η βροχή,
Και όπως πάντα μόνος στο παράθυρό μου,
Μελαγχολία στη ψυχή,
Κι η απουσία σου αισθητή,
Εσένα έχω πάντα μέσα στο μυαλό μου,
Ξέρω πώς τώρα είναι αργά,
Πως στην καρδιά σου κυβερνά μια άλλη αγάπη,
Έχει αρχίσει η βροχή,
Στο δρόμο μου και στη ψυχή,
Και μες στα μάτια μου ποτάμι είναι το δάκρυ.
