Ράγιζα,
σαν γυάλινο ποτήρι, ράγισα
με πλήγωσες και αυτό στο κράτησα
και δεν στο συγχωρώ.
Κόπηκα,
στα δυό και απόψε πάλι κόπηκα
που αρνήθηκες ενώ σου δώθηκα
ψυχή και σώμα εγώ.
Μέχρι και η νύχτα απόψε
δάκρυσε σαν παιδί
και ήπιε μαζί μου ως το πρωί.
Της μίλησα για σένα
και πάνω μου έγειρε
έγινε λιώμα και έφυγε,
έγινε λιώμα και έφυγε…
Έφτασα,
στα όρια μου απόψε, έφτασα
και πράγματα δικά σου έσπασα
να πνίξω την οργή.
Θύμωσα,
με εμένα πάλι απόψε θύμωσα
που την καρδιά μου σου ξεκλείδωσα
και σ’ άφησα να μπεις.
Μέχρι και η νύχτα απόψε
δάκρυσε σαν παιδί
και ήπιε μαζί μου ως το πρωί.
Της μίλησα για σένα
και πάνω μου έγειρε
έγινε λιώμα και έφυγε,
έγινε λιώμα και έφυγε…
