Κουρνοιέ παλιόπραμα τσι σκάρτι χαρακτήρα
μ’ έκλεισις μέσα για καλά τσι στου τσιφάλ τα πήρα
Θα σι τ’ πατήσου μες τα κφά πόνου θα σι γημήσου
τσι μες απ’ τούτουν του ντουνιά μακριά θα σι ιξαφανίσου
Ανα χαθείς να χάνησι μας τά κανεις μαντάρα
τσι άμα σι έβρου πουθινά θα σι βρουντήξου κβάρα
Κουρνουιέ κατσι καλά γιατί θα σι στουλήσου
τσι απ του σπίτιμ σα πηρνάς απ όξου θα σι κλείσου
Κατσι καλά τσι πρόσιξη τσι τ θειάμ την αμυρσούδα
μη σι σφυρίξου δυο ζαρβές τσι ξύλου στα τν’ αρκούδα
Μας έκλεισις στα σπίτια μας τσι θα μας ερτ μια τρέλα
έλα στα σύγκαλας ιέ στα λογικά σου έλα
Ήρθις τσι άναψις φουτιές δεν είμαστι σαν πρώτα
μέσα μας στείμουξις καλά μας άλλαξις τα φώτα
Σαν έρτς τσι απ τα μέρη μου να ξέρς θα σι βρουντύξου
τσι σπρέι αντυσιπτικό πάς του τσιφάλς θα ρίξου
Άξα προυχτές πους ταχ’ς καλά μις νοι τσι μίσι γναίτσις
τσι πους τσνιγάς τα αρσινκά άραγις τι τα γλέχτσις ?
Σήκου τσι φύγει απου δώ φύγει απ’ τη πατρίδαμ
μη μη ζαλιγς τα απ αυτά τσι κοιταγς τ κασίδαμ
