Τώρα θα πρέπει
δυο κορμιά δεμένα
να χωριστούμε σαν βουνά
Το ‘να σου χέρι με κρατά σ’ εσένα
τ’ άλλο με σπρώχνει μακριά
Πιάσε μια άκρη απ’ το σχοινί
εγώ την άλλη να μπορέσω να ξελύσω
Μα πώς λύνεις ό,τι ένωσε η ζωή
πού σταματάς και πού αρχίζω
R:
Να ξαναμετρήσω
απ’ το ένα τη ζωή μου
μα όπου κι αν κοιτάξω
τα μάτια σου είναι η φυλακή μου
Να ξαναμετρήσω
μα είναι αβάσταχτο για μένα
Κι αν τα χείλη κλείσω
η καρδιά φωνάζει εσένα
Κι όταν σε βγάλω από τα κλειδιά μου
κι όταν θα τρέχω μακριά
πάλι θα σ’ έχω σαν παλιά θηλιά μου
μες στην καινούργια μοναξιά
