Έχασες την ψυχραιμία
παραφέρθηκες
πως μιλούν σε μια κυρία
πάλι ξέχασες
θέλησες να με πικράνεις
και έφυγες μακριά
κι είχες πει σ’ όλους για μένα
πως θα υπέφερα
Μα όλη κι όλη μου η στεναχώρια
κράτησε να ξέρεις δυο τρεις ώρες το πολύ
κι αν στο εξής εμείς θα ζούμε χώρια
τώρα πια αυτό καθόλου δε μ’ ανησυχεί
Το κορμί σου από μέσα
ήταν αδειανό
στην καρδιά δεν είχες μπέσα
και φιλότιμο
και ένα βράδυ λες αντίο
σ’ αποχαιρετώ
και περίμενες να κλάψω
και να τρελαθώ
Μα όλη κι όλη μου η στεναχώρια
κράτησε να ξέρεις δυο τρεις ώρες το πολύ
κι αν στο εξής εμείς θα ζούμε χώρια
τώρα πια αυτό καθόλου δε μ’ ανησυχεί
