Λείπεις και φυσάει μανιασμένα,
Βυθισμένα του σπιτιού μου τα σκαλιά,
‘Οσο μ’ αγαπάς αφηρημένα,
Κλειδωμένη καρδιά,
Κλειδωμένα φιλιά.
Πες για πάντα καληνύχτα,
Πες πως δε με γνώρισες,
Κι ας το ξέρει μόνο η νύχτα,
Πως με στεναχώρησες.
Που με πνίγουν, με γκρεμίζουν,
‘Αμυνές σου υψόμετρα,
Λείπεις, όλο σε εμποδίζουν,
Μέρες και χιλιόμετρα.
‘Οποιος θέλει βρίσκει χρόνο,
Κάνει αν θέλει θαύματα,
Μα εσύ αργείς, μη μου εξηγείς.
Είσαι λάθος που πληρώνω,
Γεύση το πρωί πικρή,
Βλέπεις η ζωή δεν τον συγχωρεί,
Κάποιον που ματαίως περιμένει το μαζί.
Ρεύμα η απουσία με αρπάζει,
Με ξεβράζει στου ποτέ τις εκβολές,
Τη μορφή σου πολλαπλασιάζει,
Που με πνιγείς και λες,
Λέξεις πάλι δειλές.
