Εκατό φορές σε πήρα,
Όμως δεν μου απαντάς,
Σαν την κάλπικη την λίρα,
Ο έρωτάς που μου πουλάς.
Πού γυρνάς;
Πες μου που γυρνάς τα βράδια, που γυρνάς,
Στα σκοτάδια, πού νυχτοπερπατάς;
Δεν αντέχω, θέλω να μάθω,
Σε ποια στέκια ξενυχτάς.
Που γυρνάς τα βράδια, που γυρνάς,
Ξένα χάδια, στο σώμα σου φοράς,
Κάπου – κάπου λες πως μ’ αγαπάς,
Όμως δε, δε με ξεγελάς,
Πες μου τώρα που γυρνάς.
Μοιάζουν με ταινία τρόμου,
Οι στιγμές που με ξεχνάς,
Και στο παραλογισμό μου,
Πάλι μυστικό κρατάς.
Πού γυρνάς;
Πες μου που γυρνάς τα βράδια, που γυρνάς,
Στα σκοτάδια, πού νυχτοπερπατάς;
Δεν αντέχω, θέλω να μάθω,
Σε ποια στέκια ξενυχτάς.
Που γυρνάς τα βράδια, που γυρνάς,
Ξένα χάδια, στο σώμα σου φοράς,
Κάπου – κάπου λες πως μ’ αγαπάς,
Όμως δε, δε με ξεγελάς,
Πες μου τώρα που γυρνάς.
Δεν αντέχω να μη σε ‘χω και να σε μοιράζομαι,
Επειγόντως να γυρίσεις για να ζω χρειάζομαι.
Πες μου που γυρνάς τα βράδια, που γυρνάς,
Στα σκοτάδια, πού νυχτοπερπατάς;
Δεν αντέχω, θέλω να μάθω,
Σε ποια στέκια ξενυχτάς.
Που γυρνάς τα βράδια – που γυρνάς,
Ξένα χάδια, στο σώμα σου φοράς,
Κάπου – κάπου λες πως μ’ αγαπάς,
Όμως δε, δε με ξεγελάς,
Πες μου τώρα που γυρνάς.
