Πρόσωπα φωτισμένα από λάπτοπ
δυο μήνες κι έξι μέρες έχω να μπω στο προφίλ σου
θέλω να αναρτήσω στίχους του Λειβαδίτη, αλλά κρατιέμαι
ποιο το νόημα άλλωστε, αν δεν με βλέπεις;
Πρόσωπα φωτισμένα από λάπτοπ
θα ξεχαστούμε για λίγο με trivial και streaming τις καινούριες σειρές
περιπλανώμενες ψυχές μέσα στην πόλη
θα χτυπάμε στα τυφλά ο ένας πάνω στον άλλο
Ίσως μια μέρα να βρούμε τις απαντήσεις τυχαία
σ’ εξωτικές κουζίνες και fortune cookies
σε κάποιον μπάρμαν με οράματα που θα πουλάει ελιξίρια
κι οι ταξιτζήδες είναι τις νύχτες όλοι τους σοφοί
Ξαφνικά, είναι Χριστούγεννα παντού
μα τα δικά μας αγγελάκια δεν έχουν βέλη και φτερά
προχωρούν σαν στρατιωτάκια, βλοσυρά και φοβισμένα
τα δικά μας αγγελάκια μείναν άστεγα ξανά
Ξαφνικά, μια καινούρια ελευθερία
να μην έχεις που να πας
πρόσωπα φωτισμένα απ’ το ψυγείο μέσα στη νύχτα
και όπως πάντα στο γραφείο χιλιάδες χαρτιά
Κι ίσως μια μέρα να βρούμε τις απαντήσεις τυχαία
σ’ εξωτικές κουζίνες και fortune cookies
κάποιος μπάρμαν με οράματα θα πουλάει ελιξίρια
κι οι ταξιτζήδες είναι τις νύχτες όλοι τους σοφοί
Πρόσωπα φωτισμένα από λάπτοπ
και κάποιο μήνυμα που διαβάστηκε εδώ και ώρες
μου λέν’ πως φωτογράφησες τα πόδια σου σε μια ξαπλώστρα
μα ποιο το νόημα άραγε, αν δεν σε βλέπω;
