Άστα..
Χάλια είμαι κι απόψε, πάλι.., Άστα…
Δίπλα σου θα μέτραγα, τα άστρα…
Μόνος μου μετράω, τα γιατί…
Κλείσε…
Πριν μ ακους να κλαίω, πάλι… Κλείσε..
Κάνεις τη φιλάνθρωπη, δεν είσαι…
Κι ούτε στο ζητάω , στην τελική….
Ξέχασες εδώ, κάποιες χιλιάδες σ’αγαπώ..
Που τα χω και μου σκάνε στο μυαλό…
Παίρνεις κι από πάνω, σε μια άκυρη στιγμή…
Να ρωτήσω κάτι, δηλαδή….
Πως την έχεις δει…
Μια χαρά παιδί….
Μ έκανες ότι αγαπάω να χω σιχαθεί
Πως την έχεις δει…
Έχεις τρελαθεί..;
Ποιος σ’ έχει αγαπήσει πιο πολύ….;
Άστα…
Πως θα την παλέψω πάλι…, Άστα…
Χιόνι η στεναχώρια, κι όλα άσπρα…
Να σε θέλω εχω κουραστεί…
Κλείσε…
Τέρμα η κουβέντα..,Έλα, κλείσε…
Μη ρωτάς το πρόβλημα, εσύ είσαι…
Όπως και η λύση, πάλι εσύ…
