Πριν απο ‘σένα τα χείλη μου ήτανε σβησμένα
πριν απο ‘σένα τα όνειρά μου πετρωμένα
πριν απο ‘σένα δεν ήξερα αν ζούσα
για την νύχτα ή για την μέρα.
Και λίγο λίγο
τις γκρίζες μου άνοιξες κουρτίνες
και λίγο λίγο
τα χέρια μου άγγιξες και είπες
Μάθε εσένα
εσύ είσαι τα μεγάλα σου ταξίδια
τα κρυμμένα.
Ρωτάνε γιατί με εσένα
γιατί μαζί σου τα παιχνίδια τα χαμένα
τα ξαναπαίζω όλα ένα ένα
και όλα γίνονται στο τέλος κερδισμένα.
Ρωτάνε γιατί με εσένα
γιατί έχω γίνει ότι ευχόμουν για μένα
γιατί αλήθεια εδώ είναι το θέμα
είμαι ένας άνθρωπος καλύτερος
εγώ με εσένα.
Πριν απο σένα
δεν ξέρω αν υπήρχε ο κόσμος
πριν απο σένα
δεν ξέρω αν μετρούσε ο χρόνος
πριν απο σένα
διαβάτης ήμουν μ’ όλα μου τα λάθη
μετανιωμένα.
Τι σου χρωστάω
τον εαυτό μου στον καθρέφτη.
Τι σου χρωστάω
τον Άγιο που είδα και τον ψεύτη
κι είπες μια μέρα:
Να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου
σαν κι εμένα
Ρωτάνε γιατί με εσένα
γιατί μαζί σου τα παιχνίδια τα χαμένα
τα ξαναπαίζω όλα ένα ένα
και όλα γίνονται στο τέλος κερδισμένα.
Ρωτάνε γιατί με εσένα
γιατί έχω γίνει ότι ευχόμουν για μένα
γιατί αλήθεια εδώ είναι το θέμα
είμαι ένας άνθρωπος καλύτερος
εγώ με εσένα.
