Στη μυστική μου ζωή
συνήθως σου λέω σ’ αγαπώ όταν κοιμάσαι
χωράς και πάλι στην αγκαλιά μου
σου ανακατεύω τα μαλλιά
Στη μυστική μου ζωή
τις νύχτες λες και χάνομαι, ρωτάς που είμαι
σου λέω, φοράω την μάσκα μου και πολεμάω τους κακούς
συνήθως χάνω
Γύρω στις δέκα και κάτι
μαζέψαμε από το πάτωμα τα παιχνίδια
σ’ ένα συρτάρι όλες οι Μπάρμπι γυμνές
“Κι ας μην κρατήσει για πολύ”, μου λες
Πάνω σ’ ένα κουτί corn flakes
ζωγραφίσαμε με αστερόσκονη την ακτή της περιπέτειας
Άραγε πότε ξεχάσαμε πως να πετάμε;
αύριο θα ξαναρχίσει απ’ την αρχή η ίδια μέρα
ξανά και ξανά
λες τελικά αυτό να ήταν το όνειρο;
Στη μυστική μου ζωή
ανέβασες τα πόδια στο παρμπρίζ
έλα να κάνουμε κάτι τρελό
κάτι που να θυμώσουν οι μεγάλοι
ας παίξουμε τουρτοπόλεμο στο κρεβάτι
έλα να παντρευτούμε σήμερα ξανά
Πάνω σ’ ένα κουτί corn flakes
ζωγραφίσαμε με αστερόσκονη την ακτή της περιπέτειας
προσδεθείτε καλά, γιατί στο πάτωμα έχει λάβα
κοίτα, το διαστημόπλοιο απογειώνεται
Στη μυστική μου ζωή
τις νύχτες λες και χάνομαι, ρωτάς που είμαι
“όλα συγχωρέθηκαν”, μου λες, “γύρνα σπίτι”
στη μυστική μου ζωή
συνήθως σου λέω σ’ αγαπώ όταν κοιμάσαι
