Εγώ σου έκανα αστεία κι εσύ ρωτούσες σοβαρά
Ποιός είναι στη φωτογραφία που με κρατάει αγκαλιά
Τα γέλια σου δεν είχαν τέλος κι εγώ δεν είχα υπομονή
Σου είπα κόφτο επιτέλους και μην τεντώνεις το σκοινί
Μωρό μου βάλε τα γυαλιά σου
Βάλε και το παλιό σου τζην
Να ξαναδείς την αφεντιά σου
Στη Ρώμη τριάντα χρόνια πριν
Να ξαναδείς την αφεντιά σου
Μαζί μου τριάντα χρόνια πριν
Πού πήγε ο τύπος με τα γένια, ο αραχτός στο δειλινό
Και πλάι της καρδιάς του η έννοια να τον φιλάει στο λαιμό
Σαν να μην πέρασαν τα χρόνια, όλα καινούργια και παλιά
Η ζήλια κι ο έρωτας γαλόνια που δε χρειάζονται γυαλιά
Μωρό μου βάλε τα γυαλιά σου
Βάλε και το παλιό σου τζην
Να ξαναδείς την αφεντιά σου
Στη Ρώμη τριάντα χρόνια πριν
Να ξαναδείς την αφεντιά σου
Μαζί μου τριάντα χρόνια πριν
Άσε στην άκρη τα γυαλιά μας
Κι έλα στριμώξου εδώ κοντά
Να βυθιστούμε στα φιλιά μας
Τα πιο γλυκά, τα πιο καυτά
Τριάντα τα γενέθλιά μας
Κι απόψε η νύχτα το γλεντά
