Πριν να κλείσεις τα φώτα ξανά
και μ’αφήσεις να σβήνω αργά
Χάραξε μου βαθιά στην καρδιά
έναν ήλιο και δυο φτερά
να χω κάπου να κοιτάω
Κι έναν τρόπο για να πάω
και ας μείνουν χαραγμένα
σαν πληγές πάνω μου ξένα
Τα χαράματα
Στα σκεπάσματα
Τα χαράματα
Να σε ζητάω
Τα χαράματα
Με άδεια αγκαλιά
Τα χαράματα
Να ξενυχτάω
Δεν σε κρίνω αλήθεια σου λέω
Ίσως είναι καλύτερα έτσι
να μην φτάνουν τα μάτια μου απόψε
να σε βρει η καρδιά μου στη μέση
και δεν έχω που να πάω
στα σκοτάδια ακουμπάω
μένουν μόνο χαραγμένα
σαν πληγές πάνω μου ξένα
